Historia szkoły

Historia
Patron szkoły
Kierownictwo szkoły
Gimnzajum nr 1

Historia Zespołu Szkół Budowlanych w Chorzowie

  • 1950r. – 1972r. – Zespół Szkół Chemicznych.
  • 01.09.1972r. – decyzją Kuratorium Okręgu Szkolnego Katowickiego powstaje zbiorczy zakład szkolny pod nazwą Zespół Szkół Zawodowych nr 3.
    W jego skład wchodziły:
    – Zasadnicza Szkoła Budowlana,
    – Technikum Budowlane dla Pracujących.
  • 09.1973r. – Otwarcie Technikum Budowlanego na podbudowie programowej zasadniczej szkoły budowlanej.
  • 09.1977r. – Otwarcie Szkoły Przysposabiającej do zawodu o kierunku budowlanym.
  • 09.1982r. – Otwarcie 5-letniego Technikum Budowlanego na podbudowie szkoły podstawowej o specjalności dokumentacja budowlana, a od 01.09.1988r. o specjalności budownictwo.
  • Od 01.09.2002r. na podstawie Uchwały Rady Miasta Chorzów przekształcono Szkoły ponadpodstawowe wchodzące w skład Zespołu Szkół Budowlanych im K. K. Baczyńskiego
    w szkoły ponadgimnazjalne.

Obecnie w ZSB funkcjonują:

  • Technikum Budowlane,
  • Branżowa Szkoła I Stopnia nr 7.

 

Wszystko rozpoczęło się 22 stycznia 1921r. o szóstej rano w Warszawie przy ulicy Bagatela.
W rodzinie  Baczyńskich przychodzi na świat chłopiec – Krzysztof  Kamil Baczyński. Jest jedynym synem Stanisława Baczyńskiego,
żołnierza Legionów Polskich, oficera Wojska Polskiego, pisarza i krytyka literackiego oraz Stefanii Zieleńczyk –nauczycielki,
autorki podręczników szkolnych.

W dzieciństwie chorowity. Wychowany głównie przez matkę, która później stała się adresatką pierwszych wierszy poety.

Dobrze zdawała sobie sprawę z talentu, jaki rodzi się pod jej dachem.

Młody poeta uczęszczał do elitarnego Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w jednej klasie uczył się z późniejszymi bohaterami Szarych Szeregów – Tadkiem „Zośką”, Aleksym „Alkiem” i Jankiem „Rudym”. Uczniem był przeciętnym.
Matematyka sprawiała mu wiele trudności.

Najwyższe oceny zbierał z rysunków i po maturze zamierzał kontynuować naukę na Akademii Sztuk Pięknych.

W maju 1939r. roku zdał maturę i uzyskał świadectwo dojrzałości. Żył marzeniami o karierze grafika, ale wybucha wojna…

Młody Krzysztof zaczyna publikować wiersze pod pseudonimem Jan Bugaj. Wydaje pierwsze tomy poezji i pisze wiersz za wierszem,
jakby wiedział, że nie zdąży…

W pewną grudniową noc 1941r. roku, na tajnym spotkaniu studentów polonistyki spotyka ją, tę jedyną – Barbarę Drapczyńską.
Po zajęciach przedstawił się i odprowadził dziewczynę do domu. A po czterech dniach oświadczył się.  
Ślub odbył się 3 czerwca 1942r. roku.

Baczyński podobnie jak wielu jego przyjaciół pragnął walczyć z okupantem.
W tym celu ukończył podziemną Szkołę Podchorążych Rezerwy „Agicola”, brał udział w kilku akcjach sabotażowych.
Dowódcy jednak niechętnie odnosili się do zrywów tego wątłego, niebieskookiego blondyna.

Wybucha Powstanie Warszawskie. Krzysztof uczestniczy w nim czynnie. 4 sierpnia 1944r. w czwartym dniu powstania zostaje trafiony w głowę przez niemieckiego strzelca wyborowego – umiera.
Ma zaledwie 23 lata. Śmierć szybko łączy kochanków, gdyż żona poety umiera trzy tygodnie później.

Przed śmiercią pisze ostatni wiesz, który kończy się słowami: „I wtedy budzą się płacząc, bo strzały pękają z daleka. Bo śnili, że dziecko poczęli całe czerwone od krwi”

Krzysztof Kamil Baczyński – patron szkoły od 1981r.

Kierownictwo Szkoły

Dyrektorzy:
1972 – 1977 – mgr Jan Skrzypiec
1977 – 1990 – mgr Tadeusz Wolan
1990 – 2011 – mgr inż. Andrzej Wojs
2011 – 2018 – mgr Michał Aloszko
2019 – nadal – mgr inż. Adam Rudzik
Wicedyrektorzy:
1982 –1985 – mgr Andrzej Król
1985 –1986 – mgr Michał Targiel
1986 – 1989 – mgr Teresa Kwiatkowska
1989 – 2011 – mgr Teresa Kołodziej
2011 – 2012 – mgr Adam Bryłka
2012 – 2019 – mgr Rafał Osman
2019 – nadal – mgr Jadwiga Gonera–Tomeczek
.

Przełomowym wydarzeniem w dziejach budynku było powołanie do życia Gimnazjum nr 1 w roku szkolnym 1999/2000. Równocześnie rozpoczął się proces wygaszania Szkoły Podstawowej nr 4. Pierwsze lata były trudne. Równolegle funkcjonowały dwie szkoły – podstawowa i gimnazjum. Uczniowie znani nauczycielom i uczniowie z innych szkół podstawowych o różnych poziomach , z bagażem przeróżnych doświadczeń i problemów, często wychowawczych. To było dla kadry pedagogicznej spore wyzwanie. Jednocześnie należało dostosować bazę do nowej sytuacji. Nastąpił czas prac remontowych. Dzięki wsparciu zarządu miasta i sponsorom udało się stworzyć odpowiednie warunki do funkcjonowania placówki zgodnie z założeniami reformy oświaty. Wyremontowano sanitariaty, uruchomiono szatnię dla uczniów, powstały 2 pracownie komputerowe, pracownie specjalistyczne. Oddano do użytku siłownię, boisko do gry w koszykówkę, małe boisko do gry w piłkę nożną i ręczną.

W roku szkolnym 2004/2005 Gimnazjum nr 1 rozpoczęło samodzielną działalność. Szybko zdobyło uznanie dzięki sukcesom młodzieży w zawodach, konkursach, olimpiadach. Tradycją szkoły były coroczne rajdy górskie.

Kolejnym przełomowym momentem dla szkoły były: połączenie szkół – Gimnazjum nr 1 z Zespołem Szkół Budowlanych; reforma edukacji – powrót do systemu ośmioletniej szkoły podstawowej, proces wygaszania gimnazjów, w tym Gimnazjum nr 1.

Skip to content