Mat­ko! czy są gdzieś jesz­cze te ci­che go­dzi­ny snów o sła­wie, zwy­cię­stwie i ży­ciu-bez­klę­sce, ma­rzo­ne i za­klę­te: z Bo­giem, sła­wą, sy­nem. Mat­ko! czy są gdzieś jesz­cze te ja­sne go­dzi­ny? Go­dzi­ny… zgo­nów, ży­cia po­de­pta­ne bu­tem, roz­bi­te na mi­nu­ty i se­kun­dy bólu, w ostrza bro­ni i wal­ki po­trze­bą prze­ku­te, cią­żą­ce z kro­kiem na­przód oło­wia­ną kulą. Były dni...Read More