O Bar­ba­ro, o Bar­ba­ro, wśród swych pa­nien wo­dzisz rej, chodź­że z nami, ze swą wia­rą, w boje do da­le­kich kniej. Na śnia­da­nie bę­dziem jeść, o Bar­ba­ro, wody dzban i ku­lek sześć, o Bar­ba­ro, a na obiad wia­tru łyk, o Bar­ba­ro. Lecz kupa ka­mie­ni w szyn­kę się za­mie­ni, kie­dy z nami bę­dziesz ty. O Bar­ba­ro, o...Read More